Γαλλική γλώσσα
Η γαλλική γλώσσα (ή φραγκική γλώσσα ) (γαλλικά, «la langue française», IPA: [la lɑ̃ɡ fʁɑ̃sɛːz]) είναι η τρίτη από τις Ρομανικές γλώσσες από άποψη αριθμού ομιλητών ως μητρική γλώσσα, μετά την ισπανική γλώσσα και την πορτογαλική γλώσσα αλλά η μόνη από τις Ρομανικές με δυναμική παρουσία και στις πέντε ηπείρους και η μόνη με 600 περίπου εκατομμύρια ομιλητές ως μητρική, πρώτη ή δεύτερη γλώσσα Είναι επίσης η δεύτερη ξένη γλώσσα διδασκαλίας ανά τον κόσμο μετά τα αγγλικά με 125 εκατομμύρια μαθητές το 2015 και 900.000 διδάσκοντες, πολύ μπροστά έναντι της τρίτης σε σειρά διδασκόμενης γλώσσας. Το 2018 σημείωσε την μεγαλύτερη ετήσια άνοδο με 132 εκατομμύρια μαθητές στον κόσμο.
Το 2006 ήταν η 4η ομιλούμενη γλώσσα στον κόσμο με 520 εκατομμύρια ομιλητές. Η αύξηση αυτή προέρχεται κυρίως από την καθημερινή φρενήρη πληθυσμιακή αύξηση των αφρικανικών χωρών. Το 1999 τα Γαλλικά ήταν η 11η πλέον ομιλούμενη γλώσσα στον κόσμο. Εκτιμάται ότι μέχρι το 2065 θα είναι η δεύτερη ομιλούμενη γλώσσα στον κόσμο.
Στην Ευρώπη ομιλείται από 74 εκατομμύρια γαλλόφωνους ως μητρική γλώσσα (Γαλλία 67 εκ., Βέλγιο 4,5 εκ. Ελβετία 1,5 εκ). Εκτός Ευρώπης ομιλείται από 10 εκατομμύρια στον Καναδά, 8 στην Αϊτή μαζί με τη γαλλική κρεόλ και από 160 έως 500 εκατομμύρια ομιλητές που τη χρησιμοποιούν ως δεύτερη γλώσσα αλλά και πρώτη όπως μεταξύ άλλων στο πρώην Βελγικό Κονγκό ή Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, στη Δημοκρατία του Κονγκό, στη Γουινέα, στο Τόγκο, στο Μπενίν, στην Ακτή Ελεφαντοστού, στη Δημοκρατία της Γκαμπόν και στο Καμερούν.
Είναι επίσημη γλώσσα σε διάφορες κοινότητες και οργανισμούς, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (στον ΟΗΕ είναι επίσημη γλώσσα μαζί με την Αγγλική, την Ισπανική, τη Ρωσική, την Κινεζική και την Αραβική) και η μόνη επίσημη γλώσσα για την Παγκόσμια Ταχυδρομική Ένωση.
Πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο τα Γαλλικά (και τα Αγγλικά) θεωρούντο διεθνείς γλώσσες, ιδιαίτερα σε πεδία όπως η διπλωματία, lingua franca στο εμπόριο, στη ναυτιλία και στις μεταφορές. Σήμερα παραμένουν μαζί με τα αγγλικά και τα ισπανικά ως ισχυρή γλώσσα στη διπλωματία.
Η Ελλάδα ανήκει στην Παγκόσμια Οργάνωση Γαλλοφωνίας (OIF). 57 χώρες κράτη και επαρχίες. έχουν τη γαλλική ως επίσημη γλώσσα και εκεί η γαλλική μειονότητα είναι πολύ ισχυρή. Τα Γαλλικά είναι μία από τις τρεις γλώσσες εργασίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και δεύτερη ξένη γλώσσα διδασκαλίας στα σχολεία όλης της Ευρώπης μετά τα αγγλικά.
Το 2006 ήταν η 4η ομιλούμενη γλώσσα στον κόσμο με 520 εκατομμύρια ομιλητές. Η αύξηση αυτή προέρχεται κυρίως από την καθημερινή φρενήρη πληθυσμιακή αύξηση των αφρικανικών χωρών. Το 1999 τα Γαλλικά ήταν η 11η πλέον ομιλούμενη γλώσσα στον κόσμο. Εκτιμάται ότι μέχρι το 2065 θα είναι η δεύτερη ομιλούμενη γλώσσα στον κόσμο.
Στην Ευρώπη ομιλείται από 74 εκατομμύρια γαλλόφωνους ως μητρική γλώσσα (Γαλλία 67 εκ., Βέλγιο 4,5 εκ. Ελβετία 1,5 εκ). Εκτός Ευρώπης ομιλείται από 10 εκατομμύρια στον Καναδά, 8 στην Αϊτή μαζί με τη γαλλική κρεόλ και από 160 έως 500 εκατομμύρια ομιλητές που τη χρησιμοποιούν ως δεύτερη γλώσσα αλλά και πρώτη όπως μεταξύ άλλων στο πρώην Βελγικό Κονγκό ή Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, στη Δημοκρατία του Κονγκό, στη Γουινέα, στο Τόγκο, στο Μπενίν, στην Ακτή Ελεφαντοστού, στη Δημοκρατία της Γκαμπόν και στο Καμερούν.
Είναι επίσημη γλώσσα σε διάφορες κοινότητες και οργανισμούς, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (στον ΟΗΕ είναι επίσημη γλώσσα μαζί με την Αγγλική, την Ισπανική, τη Ρωσική, την Κινεζική και την Αραβική) και η μόνη επίσημη γλώσσα για την Παγκόσμια Ταχυδρομική Ένωση.
Πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο τα Γαλλικά (και τα Αγγλικά) θεωρούντο διεθνείς γλώσσες, ιδιαίτερα σε πεδία όπως η διπλωματία, lingua franca στο εμπόριο, στη ναυτιλία και στις μεταφορές. Σήμερα παραμένουν μαζί με τα αγγλικά και τα ισπανικά ως ισχυρή γλώσσα στη διπλωματία.
Η Ελλάδα ανήκει στην Παγκόσμια Οργάνωση Γαλλοφωνίας (OIF). 57 χώρες κράτη και επαρχίες. έχουν τη γαλλική ως επίσημη γλώσσα και εκεί η γαλλική μειονότητα είναι πολύ ισχυρή. Τα Γαλλικά είναι μία από τις τρεις γλώσσες εργασίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και δεύτερη ξένη γλώσσα διδασκαλίας στα σχολεία όλης της Ευρώπης μετά τα αγγλικά.
Χώρα
-
Ακτή Ελεφαντοστού
Συνορεύει στα ανατολικά με την Γκάνα, στα βόρεια με την Μπουρκίνα Φάσο και το Μάλι, στα δυτικά με τη Γουινέα και τη Λιβερία και βρέχεται στα νότια από τον κόλπο της Γουινέας. -
Γκαμπόν
Το προσδόκιμο ζωής στο σύνολο του πληθυσμού, σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2019 του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ήταν 66,5 χρόνια (63,6 χρόνια οι άνδρες και 69,7 οι γυναίκες). -
Γουινέα
Η Γουινέα πολλές φορές αναφέρεται με το όνομα Γουινέα-Κόνακρι, για να ξεχωρίζει από τη γειτονική της Γουινέα-Μπισσάου, η οποία έχει πρωτεύουσα την Μπισσάου. -
Δημοκρατία του Κονγκό
Η δημοκρατία είναι μια πρώην γαλλική αποικία. Όταν έγινε ανεξάρτητη το 1960, η πρώην περιοχή του Μέσου Κονγκό έγινε η Δημοκρατία του Κονγκό. Το 1992 το Κονγκό έγινε πολυκομματική δημοκρατία. Ωστόσο, το 1997 ξέσπασε ένας σύντομος εμφύλιος πόλεμος που είχε αποτέλεσμα την ανατροπή του δημοκρατικά εκλεγμένου προέδρου Πασκάλ Λισουμπά και την εγκαθίδρυση του προέδρου Ντενί Σασσού-Νγκεσό στην εξουσία. Γύρω στο ήμισυ του πληθυσμού ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας με 1.25 δολάρια καθημερινά. -
Ηνωμένη Αραβική Δημοκρατία
Τα μέλη της συριακής πολιτικής ηγεσίας θεωρούσαν την ένωση με την Αίγυπτο ως το μικρότερο των δύο κακών. Θεωρούσαν, ακόμη, ότι οι όροι του Νασέρ δεν ήταν δίκαιοι, αλλά δεδομένης της έντονης πίεσης που δεχόταν η κυβέρνησή τους, αντελήφθησαν ότι δεν είχαν άλλη επιλογή. -
Ισημερινή Γουινέα
Πρόσφατα, η οικονομική και πολιτική κατάσταση του κράτους άρχισε να αλλάζει έπειτα από την πρόσφατη ανακάλυψη εκτεταμένων κοιτασμάτων πετρελαίου. -
Καμερούν
Το όνομά του προέρχεται από την ονομασία Rio dos Camarões (Ποταμός των γαρίδων) που έδωσαν στην περιοχή Πορτογάλοι εξερευνητές τον 15ο αιώνα. Τον 19ο αιώνα η ισλαμική εθνοτική ομάδα των Φούλα ίδρυσε το Εμιράτο Ανταμάουα στα βόρεια της χώρας ενώ άλλες ομάδες ίδρυσαν τα δικά τους βασίλεια στα δυτικά και τα βορειοδυτικά. Το 1884 το Καμερούν έγινε γερμανική αποικία. Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η περιοχή μοιράστηκε μεταξύ Γαλλίας και Μεγάλης Βρετανίας στα πλαίσια της Εντολής της Κοινωνίας των Εθνών. Το κόμμα Union des Populations du Cameroun (Ένωση των λαών του Καμερούν) επεδίωξε ανεξαρτησία αλλά τέθηκε εκτός νόμου τη δεκαετία του 1950. Το 1960 το Γαλλικό Καμερούν έγινε ανεξάρτητο ως Δημοκρατία του Καμερούν με πρόεδρο τον Αχμαντού Αχιτζό. Το νότιο τμήμα του Βρετανικού Καμερούν ενώθηκε μαζί του το 1961 σχηματίζοντας την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία του Καμερούν. Η χώρα έγινε ενιαία δημοκρατία το 1972 και το 1984 μετονομάστηκε σε Δημοκρατία του Καμερούν. -
Κεντροαφρικανική Δημοκρατία
Το μισό σχεδόν του εξαγωγικού εμπορίου της δημοκρατίας αντιπροσωπεύουν οι ίνες βαμβακιού και ο καφές. Κύριες χώρες εισαγωγής των προϊόντων αυτών είναι η Γαλλία, αρκετές δυτικοευρωπαϊκές χώρες και οι Ηνωμένες Πολιτείες.Στα εξαγώγιμα προϊόντα περιλαμβάνονται οι αραχίδες, η ξυλεία, το ελαστικό, το φοινικέλαιο, μικρές ποσότητες διαμαντιών και χρυσού. Εισάγονται κυρίως μηχανήματα, βαμβακερά υφάσματα και οχήματα.Υπάρχουν επίσης, βυρσοδεψεία και εργοστάσια παραγωγής φυτικών ελαίων, σαπωνοποιεία και ζυθοποιεία.Στις περιοχές των τροπικών δασών υπάρχουν αρκετά πριονιστήρια. Εκτός του φράγκου CFA, ως νόμισμα χρησιμοποιείται και το Bitcoin (XBT) από τις 27 Απριλίου 2022. -
Κομόρες
Η έκτασή τους (1.862 τ.χλμ.) τις καθιστά την τρίτη μικρότερη σε έκταση χώρα στην Αφρική, ενώ ο πληθυσμός της, που είναι γύρω στους 850.688 κατοίκους την καθιστά το έκτο μικρότερο αφρικανικό κράτος σε πληθυσμό, παρότι έχει τη μεγαλύτερη πληθυσμιακή πυκνότητα στην ήπειρο. Αποτελούν επίσης το νοτιότερο κράτος- μέλος του Αραβικού Συνδέσμου. Το όνομά τους προέρχεται από το αραβικό qamar, που σημαίνει "σελήνη". -
Λαοκρατική Δημοκρατία του Κονγκό
Συνορεύει με πολλά αφρικανικά κράτη. Πρωτεύουσα είναι η Κινσάσα. Επίσης είναι η μόνη αφρικανική χώρα που χρησιμοποιεί 2 ζώνες ώρας (UTC+1,+2) -
Μάλι
Η σημαία της Χώρας είναι τρίχρωμη σε ισοπαχείς κάθετες λωρίδες, αρχής γενομένης από την πράσινη (προσίστια), κίτρινη (κεντρική) και κόκκινη και σε αναλογία πλάτους μήκους 2 προς 3. -
Μαγιότ
Οι επίσημες γλώσσες των νησιών είναι τα Γαλλικά και τα Μαχοριανικά (μία διάλεκτος Σουαχίλι). Αναφορικά με το θρήσκευμα, οι κάτοικοι πρεσβεύουν το Ισλάμ σε ποσοστό 95%. Το νόμισμα της Μαγιότ είναι το ευρώ. Στις 29 Μαρτίου του 2009 οι κάτοικοι τάχθηκαν σε δημοψήφισμα υπέρ της πρότασης να μετατραπεί το νησί σε υπερπόντια περιοχή της Γαλλίας. Η Μαγιότ έγινε επίσημα γαλλικό διαμέρισμα στις 31 Μαρτίου 2011. -
Μαδαγασκάρη
Η νησιωτική χώρα αποτελείται από το νησί με το ίδιο όνομα και από άλλα μικρότερα. Σε γενικές γραμμές η Μαδαγασκάρη φαίνεται ως ένας μεγάλος βραχώδης όγκος, με κλίση προς τη δύση. Μπορεί κανείς να διακρίνει πέντε γεωγραφικές περιοχές : την ανατολική ακτή, την περιοχή του υψιπέδου Τσαρατανάνα (Tsaratanana Massif), τα κεντρικά υψίπεδα, τη δυτική ακτή και το νοτιοδυτικό τμήμα. -
Μαρόκο
Αν και η περιοχή κατοικείται από την Παλαιολιθική Εποχή, το πρώτο μαροκινό κράτος ιδρύθηκε από τον Ιδρίς Α΄ το 788. Στη συνέχεια διοικήθηκε από μια σειρά ανεξάρτητων δυναστειών, φτάνοντας στο ζενίθ της ως περιφερειακή δύναμη τον 11ο και 12ο αιώνα, υπό τις δυναστείες των Αλμοραβιδών και των Αλμοαδών, όταν έλεγχε το μεγαλύτερο μέρος της Ιβηρικής Χερσονήσου και του Μαγκρέμπ. Τον 15ο και τον 16ο αιώνα, το Μαρόκο αντιμετώπισε εξωτερικές απειλές για την κυριαρχία του, με την Πορτογαλία να καταλαμβάνει κάποια εδάφη και την Οθωμανική Αυτοκρατορία να καταπατά εδάφη του στα ανατολικά. Οι δυναστείες των Μαρινιδών και των Σααντί κατά τα άλλα αντιστάθηκαν στην ξένη κυριαρχία και το Μαρόκο ήταν το μόνο βορειοαφρικανικό έθνος που γλίτωσε από την οθωμανική κυριαρχία. Η δυναστεία των Αλαουϊτών, που κυβερνά τη χώρα μέχρι σήμερα, κατέλαβε την εξουσία το 1631 και κατά τους επόμενους δύο αιώνες επέκτεινε τις διπλωματικές και εμπορικές σχέσεις με τον δυτικό κόσμο. Η στρατηγική θέση του Μαρόκου κοντά στην είσοδο της Μεσογείου προσέλκυσε ανανεωμένα το ευρωπαϊκό ενδιαφέρον. Το 1912, η Γαλλία και η Ισπανία χώρισαν τη χώρα σε αντίστοιχα προτεκτοράτα, διατηρώντας μια διεθνή ζώνη στην Ταγγέρη. Μετά από ταραχές και εξεγέρσεις κατά της αποικιοκρατίας, το 1956 το Μαρόκο ανέκτησε την ανεξαρτησία του και επανενώθηκε. -
Μαυρίκιος
-
Μαυριτανία
Ελάχιστα είναι τα υπάρχοντα στοιχεία αναφορικά με την προέλευση του πληθυσμού της χώρας. Είναι δύσκολο να συνδεθεί η ονομασία της χώρας με συγκεκριμένη προέλευση, καθώς από την Κλασική Εποχή με το όνομα Μαυριτανοί καλούνταν όλοι οι λαοί της βορειοανατολικής Αφρικής και της Σαχάρας. Στην παράλια περιοχή και στη σεμάμα κατοικούσαν μαύροι πληθυσμοί ήδη από το 10ο αιώνα μ.Χ. -
Μπενίν
Η ονομασία «Benin» δεν σχετίζεται επακριβώς με το Βασίλειο του Μπενίν (ή την Πόλη του Μπενίν). Το όνομα Δαχομέη άλλαξε (ως μη αρμόζον) το 1975 σε Λαϊκή Δημοκρατία του Μπενίν και προήλθε από τον υδάτινο όγκο επάνω στον οποίο βρίσκεται η αφρικανική χώρα. Το όνομα αυτό επιλέχθηκε λόγω της ουδετερότητάς του, με δεδομένη την πληθώρα εθνοτικών και γλωσσικών ομάδων στο κράτος. Δαχομέη ονομαζόταν το αρχαίο βασίλειο των Φον. -
Μπουρκίνα Φάσο
Η χώρα ήταν γνωστή ως Άνω Βόλτα. Στις 4 Αυγούστου 1984 ο πρόεδρος Τομά Σανκαρά άλλαξε το όνομα έτσι ώστε να σημαίνει «χώρα των έντιμων ανθρώπων» στις δύο μεγαλύτερες ιθαγενείς γλώσσες την Μοσσί (Mossi) και την Ντιούλα (Dioula). Ανεξαρτητοποιήθηκε από τη Γαλλία το 1960. Η κυβερνητική αστάθεια τις δεκαετίες 1970 και 1980 ακολουθήθηκε από πολυκομματικές εκλογές στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Χιλιάδες αγρότες της χώρας μεταναστεύουν κάθε χρόνο προς τα νότια στην Ακτή Ελεφαντοστού και την Γκάνα. Η πρωτεύουσα Ουαγκαντουγκού είναι γνωστή από τους ντόπιους και ως «Ουάγκα» (Ouaga). -
Μπουρούντι
Η χώρα είναι ιδιαίτερα ορεινή. Η μοναδική περιοχή με υψόμετρο κάτω των 900 μέτρων είναι μια στενή πεδιάδα κατά μήκος του ποταμού Ρουζίζι στο δυτικό τμήμα της χώρας, ενώ το υψηλότερο σημείο έχει υψόμετρο 2.670 μέτρα (κορυφή Χέχα), με το μέσο υψόμετρο της χώρας να είναι περίπου 1.700 μέτρα. Από το χαμηλό δυτικό σημείο εκκινεί η οροσειρά Μιτούμπα και προς τα σύνορα με την Τανζανία, εξελίσσεται σε ανώμαλο οροπέδιο. Το μέσο υψόμετρο του οροπεδίου είναι περίπου 1.500 μέτρα. Η χώρα βρέχεται στο δυτικό τμήμα της από την μεγάλη λίμνη Τανγκανίκα και διαρρέεται από τους ποταμούς Κανιάρου και Νιαμπαρόνγκο. -
Νίγηρας
-
Ρουάντα
Ο όρος «Rwanda» (από το Rwanda-Rundi u Rwanda) είναι ένα όνομα για τους αυτόχθονες πληθυσμούς εκεί, των οποίων η λέξη για τον εαυτό τους είναι άγνωστης προέλευσης, εμφανίστηκε ως η πιο κοινά αναγνωρισμένη ορθογραφία. Τελικά, μετά από αρκετές παραλλαγές – «Ruanda», κ.λπ.– το σύγχρονο παράγωγο Rwanda υιοθετήθηκε ως όνομα της χώρας. Η ορθογραφία με -w- φαίνεται ότι κυριάρχησε μετά το 1970. -
Σενεγάλη
Είναι μια ενιαία προεδρική δημοκρατία και είναι η δυτικότερη ηπειρωτική χώρα του Παλαιού Κόσμου, ή Αφρο-Ευρασία. Οφείλει το όνομά του στον ποταμό Σενεγάλη, που σχηματίζει τα συνόρά της ανατολικά και βόρεια. Το κράτος δημιουργήθηκε ως μέρος της ανεξαρτησίας της Γαλλικής Δυτικής Αφρικής από τη γαλλική αποικιακή κυριαρχία. Επίσημη γλώσσα είναι τα γαλλικά. Όπως και άλλα μετα-αποικιακά αφρικανικά κράτη, η χώρα περιλαμβάνει ευρύ μείγμα εθνοτικών και γλωσσικών κοινοτήτων, με τις μεγαλύτερες να είναι οι Γουλόφ, Φουλά και Σενέρ, με τα Γουλόφ και τα γαλλικά να λειτουργούν ως lingua franca. Η Σενεγάλη έχει ταξινομηθεί ως μια υπερχρεωμένη φτωχή χώρα, με σχετικά χαμηλό Δείκτη Ανθρώπινης Ανάπτυξης. Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού είναι στην ακτή και εργάζεται στη γεωργία ή σε άλλες βιομηχανίες τροφίμων. Άλλες μεγάλες βιομηχανίες περιλαμβάνουν την εξόρυξη, τον τουρισμό και τις υπηρεσίες. -
Σεϋχέλλες
Ενώ Αυστραλονήσιοι ταξιδευτές ή Άραβες έμποροι πιστεύεται ότι ήταν οι πρώτοι επισκέπτες του νησιού, η πρώτη γραπτή αναφορά στα νησιά είναι του 1502. Τη χρονιά εκείνη ο διάσημος Πορτογάλος εξερευνητής, Ναύαρχος Βάσκο ντα Γκάμα ανακάλυψε τα νησιά σε ένα από τα ταξίδια του στις Ινδίες (περνώντας από τα Αμιράντες) και οι Σεϋχέλλες χαρτογραφήθηκαν για πρώτη φορά. Ο ντα Γκάμα τους έδωσε το όνομα του ιδίου («Νησιά του Ναυάρχου»). Η πρώτη γραπτή αναλυτική περιγραφή στα νησιά ανάγεται στο 1609, από το πλήρωμα του αγγλικού πλοίου «Ασένσιον» (Ascension). Τα νησιά χρησιμοποιήθηκαν περιστασιακά από πειρατές για δουλεμπόριο μεταξύ Ασίας και Αφρικής. Γύρω στα 1742 άρχισε ο εποικισμός των νησιών από Γάλλους δουλεμπόρους με λευκούς αποίκους και μαύρους Αφρικανούς δούλους. Το 1756 οι Γάλλοι ανέλαβαν το έλεγχο των νησιών και ο πλοίαρχος Νικολά Μορφέ έθεσε τον θεμέλιο λίθο που σηματοδότησε τον επίσημο εποικισμό. Τα νησιά έλαβαν το όνομά τους από τον υπουργό Οικονομικών του Λουδοβίκου ΙΕ΄, Ζαν Μορό ντε Σεσέλ. Την περίοδο από το 1794 ως το 1812 Βρετανοί και οι Γάλλοι διεκδίκησαν την κυριαρχία επί του νησιού. Την περίοδο του πολέμου Αγγλίας και Γαλλίας, ο Γάλλος κυβερνήτης Ζαν Μπατίστ Κε ντε Κινσί δεν προέβαλε αντίσταση όταν εχθρικά πλοία αφίχθησαν στα νησιά. Το 1812 η Αγγλία ανέλαβε τον πλήρη έλεγχο, μετά την παράδοση του Μαυρικίου. Με βάση τη συνθήκη ειρήνης του Παρισιού, το 1814, τα νησιά παρέμειναν υπό αγγλική κυριαρχία, με Γάλλο κυβερνήτη. Οι Σεϋχέλλες αποτέλεσαν αρχικά τμήμα της αποικίας του Μαυρικίου και το 1872 απέκτησαν διοικητική αυτονομία. Το 1903 έγιναν αποικία της Βρετανίας. -
Τζιμπουτί
Συνορεύει με την Αιθιοπία και την Ερυθραία προς βορρά και με τη Σομαλία νοτιοανατολικά. Το υπόλοιπο της χώρας βρέχεται από την Ερυθρά θάλασσα παρά τον κόλπο του Άντεν. Στην απέναντι πλευρά της θάλασσας, και σε απόσταση 20 χιλιομέτρων από την ακτή του Τζιμπουτί, βρίσκεται η Υεμένη, στην Αραβική Χερσόνησο. Το όνομα της πρωτεύουσας είναι Τζιμπουτί. Πρόεδρος της χώρας είναι ο Ισμαήλ Ομάρ Γκουέλεχ. -
Τσαντ
Το Τσαντ χωρίζεται σε τρεις κύριες κλιματικές ζώνες: τη ζώνη ερήμου στα βόρεια, τη ξηρή σαχελιανή ζώνη στο κέντρο και την πιο εύφορη σουδανική ζώνη στα νότια. Η λίμνη Τσαντ από την οποία πήρε το όνομά της η χώρα, είναι ο μεγαλύτερος υγρότοπος στο Τσαντ, και ο δεύτερος μεγαλύτερος στην Αφρική. Το υψηλότερο σημείο στη χώρα είναι το Έμι Κούσι στη Σαχάρα, ενώ πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη είναι η Ντζαμένα. Στο Τσαντ ζουν πάνω από 200 διαφορετικές εθνοτικές και γλωσσικές ομάδες. Επίσημες γλώσσες είναι τα αραβικά και τα γαλλικά. Οι πιο διαδεδομένες θρησκείες είναι το ισλάμ και ο χριστιανισμός. -
Τυνησία
Η Τυνησία καταλαμβάνει το ανατολικό άκρο των βουνών του Άτλαντα και το βόρειο τμήμα της ερήμου Σαχάρα, με μεγάλο μέρος της εναπομείνασας καλλιεργήσιμης γης. Καταλαμβάνει μια ακτογραμμή 1.300 χιλιομέτρων που περιλαμβάνει μέρος του αφρικανικού κομματιού του δυτικού και ανατολικού τμήματος της λεκάνης της Μεσογείου. Στην Τυνησία βρίσκεται το βορειότερο σημείο της Αφρικής, το ακρωτήριο Άντζελα. Η πρωτεύουσά της και η μεγαλύτερη πόλη είναι η Τύνιδα, που βρίσκεται στη βορειοανατολική ακτή της, γεγονός που δίνει στη χώρα το όνομά της. -
Τόγκο
Νόμισμα του Τόγκο είναι το Φράγκο CFA Δυτικής Αφρικής ενώ στο παρελθόν χρησιμοποιήθηκε ως νόμισμα το γαλλικό φράγκο αλλά και το φράγκο του Τόγκο. Γλώσσα του Τόγκο είναι τα Γαλλικά. -
Γαλλικά Νότια και Ανταρκτικά Εδάφη
Η Γαλλία συγκέντρωσε σε μία διοικητική οντότητα όλα τα εδάφη που κατείχε στην ευρύτερη περιοχή. Το αποτέλεσμα είναι ένα αρκετά ετερογενές σύνολο που συγκεντρώνει τροπικά νησιά, νησιά του νοτίου ειρηνικού αλλά και το υπό Γαλλική διοίκηση έδαφος της Ανταρκτικής. Το κύριο κοινό χαρακτηριστικό των εδαφών αυτών ότι είναι αρκετά αφιλόξενα. Οι Διάσπαρτες Νήσοι είναι πολύ μικρές και χωρίς η με εξαιρετικά λίγα αποθέματα νερού, οι νότιες νήσοι (Κεργκελέν, Κροζέ, κ.α.) υπόκεινται ανέμους τόσο ισχυρούς που καθιστούν αδύνατη την ανάπτυξη δένδρων, τέλος η Ανταρκτική αποτελεί από τις πιο αφιλόξενες περιοχές του πλανήτη. -
Βιετνάμ
Η ονομασία Βιετνάμ (Βιετναμική προφορά: [viə̀t naːm]) είναι παραλλαγή του "Ναμ Βιέτ" (Κινέζικα: 南越· πινγίν: Nányuè· κυριολεκτικά "Νότιοι Βιέτ"), μία ονομασία που μπορεί να αναχθούν στην δυναστεία Τριέου του 2ου π.Χ. αιώνα. -
Λάος
Η σημερινή Λαϊκή Δημοκρατία του Λάος εντοπίζει την ιστορική και πολιτισμική της ταυτότητα στο βασίλειο του Λαν Σανγκ Χομ Χάο (Βασίλειο Ενός Εκατομμυρίου Ελεφάντων κάτω από τη Λευκή Ομπρέλα), που υπήρχε για τέσσερις αιώνες ως ένα από τα μεγαλύτερα βασίλεια στη Νοτιοανατολική Ασία. Λόγω της κεντρικής γεωγραφικής θέσης του Λαν Σανγκ στη Νοτιοανατολική Ασία, το βασίλειο μπόρεσε να γίνει δημοφιλές κέντρο για το χερσαίο εμπόριο, καθώς έγινε πλούσιο οικονομικά και πολιτισμικά. -
Λίβανος
Το όνομα της χώρας προήλθε από το όρος Λίβανος, το οποίο με την σειρά του προήλθε από τη φοινικική ρίζα lbn (???) που σημαίνει "λευκό", προφανώς από τις χιονισμένες κορυφές του. -
Συρία
Κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο, αρχής γενομένης μετά την άλωση της Ιερουσαλήμ το έτος 70, ολόκληρη η περιοχή (Ιουδαία, Σαμάρεια και Γαλιλαία) μετονομάστηκε σε Συρο-Παλαιστίνη, υποδιαιρεμένη σε Επισκοπή I και II. Οι Ρωμαίοι μετονόμασαν επίσης μία περιοχή γης, που περιλαμβάνει το Νεγκέβ, το Σινά και τη δυτική ακτή της Αραβικής Χερσονήσου σε Palaestina Salutaris (Ευδαίμων Παλαιστίνη), που μερικές φορές ονομάζεται Palaestina III ή Palaestina Tertia. Τμήμα της περιοχής κυβερνιόταν από τους συμμάχους Γασσανίδες, υποτελείς στο αραβικό κράτος. Κατά τη διάρκεια του τελευταίου Ρωμαιο-Περσικού Πολέμου, ξεκινώντας το 603, οι Πέρσες υπό τον Kοσράου/Χοσρόη Β΄ είχαν καταφέρει να καταλάβουν τη Συρία, την Παλαιστίνη και την Αίγυπτο για περισσότερο από μία δεκαετία, προτού αναγκαστούν από τις νίκες του Ηράκλειου να συνάψουν την ειρήνη του 628. -
Βέλγιο
Έχει πληθυσμό 11.690.309 κατοίκους, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2022, και έκταση 30.528 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Βρίσκεται στα πολιτιστικά σύνορα μεταξύ της γερμανικής και της ρωμανικής Ευρώπης και είναι γλωσσικά και πολιτιστικά διαιρεμένο. Δύο είναι οι βασικές γλώσσες που ομιλούνται στο Βέλγιο: η Ολλανδική - που αποκαλείται μερικές φορές ανεπισήμως Φλαμανδική και ομιλείται στη Φλάνδρα στα βόρεια, και η Γαλλική που ομιλείται στη Βαλλωνική Περιοχή στα νότια. -
Βατικανό
Εθνική εορτή είναι η 13η Μαρτίου, ημερομηνία εκλογής (2013) του νέου Ποντίφικα. Το Βατικανό είναι η μοναδική χώρα στον δυτικό κόσμο (μαζί με τις Φιλιππίνες παγκοσμίως) όπου απαγορεύεται το διαζύγιο. -
Γαλλία
Επίσημη γλώσσα της Γαλλίας, είναι η γαλλική και νόμισμά της είναι το ευρώ. Το σύνθημά της είναι «Ελευθερία, Ισότητα, Αδερφοσύνη», και η σημαία της αποτελείται από τρεις κάθετες λωρίδες χρώματος μπλε, άσπρου και κόκκινου. Ο ύμνος της είναι Η Μασσαλιώτιδα. Η συνταγματική αρχή της είναι «κυβέρνηση του λαού, από τον λαό και υπέρ του λαού». -
Γκέρνζι
Η πολιτική δικαιοδοσία επί του νησιού δεν αποτελεί αρμοδιότητα του Ηνωμένου Βασιλείου, αν και η βρετανική κυβέρνηση μεριμνά για τα θέματα άμυνας και τις εξωτερικές του σχέσεις. -
Ελβετία
Αποτελείται από 26 καντόνια και ημικαντόνια. Πρωτεύουσα της είναι η Βέρνη (134.794 κάτοικοι το 2020) ενώ η μεγαλύτερη πόλη η Ζυρίχη (421.878 κάτοικοι το 2020). Άλλα σημαντικά αστικά κέντρα είναι η Βασιλεία (173.863 κάτοικοι το 2020), η Γενεύη (203.856 κάτοικοι το 2020) , η Λωζάνη (140.202 κάτοικοι το 2020) και το Βίντερτουρ (114.220 κάτοικοι το 2020). Νόμισμα της χώρας είναι το ελβετικό Φράγκο. Έχει υψηλό βιοτικό επίπεδο και ανεπτυγμένο εμπόριο, βιομηχανία και τουρισμό. -
Ελλάδα
Έχει ακτές στην Ανατολική Μεσόγειο και βρέχεται ανατολικά από το Αιγαίο, δυτικά από το Ιόνιο και νότια από το Λιβυκό Πέλαγος. Η Ελλάδα έχει πλήθος νησιών που ανέρχονται σε 2.500, ανάλογα με τα κριτήρια υπολογισμού, με τα 165 έως 227 εξ αυτών να είναι κατοικήσιμα. Ως εκ τούτου, βρίσκεται στην 11η θέση της κατάταξης των χωρών με τη μεγαλύτερη ακτογραμμή, στα 13.676 χιλιόμετρα. Κατέχει την 97η θέση στην κατάταξη των χωρών του κόσμου ανάλογα με την έκτασή τους. -
Ιταλία
Βόρεια συνορεύει με την Ελβετία και την Αυστρία, δυτικά με τη Γαλλία και ανατολικά με τη Σλοβενία, ενώ εξκλάβιο της Ιταλίας αποτελεί και η πόλη Καμπιόνε ντ' Ιτάλια, που βρίσκεται στο έδαφος της Ελβετίας. Οι ανεξάρτητες χώρες του Αγίου Μαρίνου και του Βατικανού βρίσκονται εξ ολοκλήρου μέσα σε ιταλικό έδαφος. -
Λουξεμβούργο
Το Λουξεμβούργο, έχει έκταση 2.586 τετραγωνικά χιλιόμετρα, και συνολικό πληθυσμό (σύμφωνα με την απογραφή του 2022) 645.397 κατοίκους. -
Μονακό
Το πριγκιπάτο τέθηκε από το 1297 υπό την προστασία της γενουατικής οικογένειας των Γκριμάλντι. Το 16ο αιώνα αναγκάστηκε να δεχτεί την προστασία της Ισπανίας και από το 1641 τέθηκε υπό γαλλική προστασία. Το 1793 προσαρτήθηκε στη Γαλλία. Το 1814, με τη Συνθήκη του Παρισιού, ο Οίκος των Γκριμάλντι επανήλθε στην εξουσία. -
Άγιος Βαρθολομαίος
Το νησί ονομάστηκε από τον Χριστόφορο Κολόμβο προς τιμήν του μικρότερου αδερφού του, Βαρθολομαίου Κολόμβου το 1493. -
Άγιος Βικέντιος και Γρεναδίνες
Ο Χριστόφορος Κολόμβος, ο πρώτος Ευρωπαίος που έφτασε στο νησί στις 22 Ιανουαρίου του 1498, ονόμασε το νησί από τον Άγιο Βικέντιο της Σαραγόσας, του οποίου η γιορτή ήταν εκείνη την ημέρα. Οι Γρεναδίνες πήραν το όνομά τους από την ισπανική πόλη της Γρανάδας, αλλά για να διαφοροποιηθούν από το νησί με το ίδιο όνομα, χρησιμοποιήθηκε το υποκοριστικό. Πριν από την άφιξη των Ισπανών, οι Καραΐβοι που κατοικούσαν στο νησί του Αγίου Βικεντίου, αποκαλούσαν το νησί Youloumain, προς τιμήν του Youlouca, του πνεύματος των ουράνιων τόξων, που πίστευαν ότι κατοικούσε στο νησί. -
Άγιος Μαρτίνος
Δημιουργήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου του 2007, και περιλαμβάνει το βόρειο τμήμα της νήσου Αγίου Μαρτίνου και γειτονικές νησίδες, με μεγαλύτερη τη νησίδα Τινταμάρρε. -
Αϊτή
Η πρωτεύουσα της Αϊτής είναι το Πορτ-ο-Πρενς (Port-au-Prince), που βρίσκεται στο κύριο νησί, την Ισπανιόλα. Πρώην γαλλική κτήση, η Αϊτή ήταν η δεύτερη χώρα στο δυτικό ημισφαίριο, μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, που διακήρυξε την ανεξαρτησία της το 1804. Η χώρα έγινε η πρώτη ανεξάρτητη δημοκρατία Αφροαμερικανών και το μόνο κράτος που γεννήθηκε έπειτα από επιτυχημένη επανάσταση των δούλων. Η ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της χώρας έγινε την 1η Ιανουαρίου 1804. -
Γουαδελούπη
Έπαρχος (νομάρχης) είναι από τις 11 Ιανουαρίου 2023 o Ξαβιέρ Λεφόρ. Ο Αρί Σαλίς είναι επικεφαλής του περιφερειακού συμβουλίου, από τις 18 Δεκεμβρίου 2015 και ο Γκι Λοσμπάρ από την 1η Ιουλίου 2021 πρόεδρος του Διαμερισματικού Συμβουλίου (Conseil départemental). -
Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Η ομοσπονδιακή πρωτεύουσα των ΗΠΑ, είναι η Ουάσινγκτον Π.Κ., ενώ η μεγαλύτερη πληθυσμιακά πόλη και το σημαντικότερο οικονομικό της κέντρο, είναι η Νέα Υόρκη. Άλλες σημαντικές πόλεις της χώρας, είναι το Λος Άντζελες, το Σικάγο, το Χιούστον, το Ντάλας, η Ατλάντα, το Σαν Φρανσίσκο, η Φιλαδέλφεια, η Βοστώνη, το Μαϊάμι και το Σιάτλ. -
Καναδάς
Βρέχεται ανατολικά από τον Ατλαντικό ωκεανό και δυτικά από τον Ειρηνικό ωκεανό. Νοτίως συνορεύει με τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Βορειοδυτικά συνορεύει με την Αλάσκα των Ηνωμένων Πολιτειών και εκτείνεται στον Αρκτικό ωκεανό μέχρι τον Βόρειο Πόλο. -
Μαρτινίκα
Πιστεύεται ότι το όνομα Μαρτινίκα είναι μια παραφθορά του ντόπιου ονόματος του νησιού (Madiana / Madinina, που σημαίνει «νησί των λουλουδιών»), όπως μεταδόθηκε στον Χριστόφορο Κολόμβο όταν επισκέφτηκε το νησί το 1502. Σύμφωνα με τον ιστορικό Sydney Daney, το νησί ονομαζόταν "Jouanacaëra" από τους Καραΐβους, που σημαίνει «το νησί των ιγκουάνα». -
Σαιν-Πιερ και Μικελόν
Πρόκειται για νήσους βραχώδεις, οι περισσότερες των οποίων είναι άνυδρες. Θεωρούνται πολύ επικίνδυνες στη ναυσιπλοΐα επειδή περιβάλλονται από μεγάλο αριθμό σκοπέλων και υφάλων. Γεωγραφικά συγκροτούν δύο ομάδες νησιών σημαντικότερες των οποίων είναι η νήσος Άγιος Πέτρος, ο Μιχαήλ και η Λανγκλάντ. Θεωρούνται κυρίως ψαρότοποι βακαλάου (μπακαλιάρου). Πρωτεύουσα είναι το Σαιν-Πιερ (πόλη-λιμένας) στην ομώνυμη νήσο όπου κατοικεί περίπου το 90% του συνολικού πληθυσμού του συμπλέγματος. Ο συνολικός πληθυσμός (κατατάσσεται 234η) των νησίδων αυτών, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2020, ήταν 6.092, που θεωρούνται Γάλλοι υπήκοοι, ομιλούν την γαλλική γλώσσα και είναι Ρωμαιοκαθολικοί στο θρήσκευμα. Εξουσία ασκεί τοπική 19μελής Κυβέρνηση 5ετούς θητείας. -
Τρίνινταντ και Tομπάγκο
Η χώρα αποτελείται από δύο κύρια νησιά, το Τρινιντάντ και το Τομπάγκο, και 21 μικρότερα νησιά με συνολική επιφάνεια 5.128 τ. χλμ. Σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2022 η χώρα έχει πληθυσμό 1.365.805 κατοίκους. -
Γαλλική Πολυνησία
Το 2004 η Γαλλία παραχώρησε στην κτήση καθεστώς διευρυμένης αυτοδιοίκησης. Από το 1946 ως το 2004 η Γαλλική Πολυνησία ήταν υπερπόντιο έδαφος της Γαλλίας. Αρχηγός Κράτους είναι έκτοτε όχι μόνο ο Πρόεδρος της Γαλλίας, αλλά και ο Πρόεδρος της Κυβέρνησης της Γαλλικής Πολυνησίας. Από το 2014 Πρόεδρος είναι ο Εντουάρ Φριτς. -
Νέα Καληδονία
Ο φύλαρχος «Βασιλιάς Ζακ» και η βασίλισσά του Τα πρώτα ίχνη ανθρώπινης παρουσίας στη Νέα Καληδονία χρονολογούνται από την περίοδο Λαπίτα (1600 π.Χ. έως το 500 π.Χ.). Οι Λαπίτα ήταν έμπειροι ναυτικοί και γεωργοί με επιρροή σε μια μεγάλη περιοχή του Ειρηνικού. Ο Βρετανός εξερευνητής Τζέιμς Κουκ ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος που είδε τη Νέα Καληδονία, στις 4 Σεπτεμβρίου του 1774, κατά τη διάρκεια του δεύτερου ταξιδιού του. Ονόμασε το νησί «Νέα Καληδονία», καθώς το βορειοανατολικό τμήμα του νησιού του θύμισε τη Σκωτία. Τη δυτική ακτή της Γκραντ Τερ πλησίασε ο Ζαν-Φρανσουά ντε Γκαλώπ, κόμης του Λαπερούζ το 1788, λίγο πριν την εξαφάνισή του ενώ τα Νησιά Λόγιαλτι τα επισκέφθηκαν για πρώτη φορά μεταξύ του 1793 και του 1796 και το Μαρέ, Λίφου, Τίγκα και Ουβέα χαρτογραφήθηκαν από τον Ουίλιαμ Ρέιβεν. Αμερικανικό φαλαινοθηρικό είδε το νησί που ονομαζόταν τότε Μπριτάνια και σήμερα είναι γνωστό ως Μαρέ (Νήσοι Λουαγιοτέ) τον Νοέμβριο του 1793. Από το 1796 έως το 1840 καταγράφηκαν μόνο λίγες σποραδικές επαφές με το αρχιπέλαγος. Περίπου πενήντα Αμερικανοί φαλαινοθήρες (που αναγνωρίστηκαν από τον Ρόμπερτ Λάνγκσομ από τα ημερολόγια τους) έχουν καταγραφεί στην περιοχή (Γκραν Τερ, Λόγιαλτι, Ουαλπόλε and Χάντερ) μεταξύ 1793 και 1887. Οι επαφές έγιναν συχνότερες μετά το 1840, λόγω του ενδιαφέροντος για το σανταλόξυλο. -
Ουαλίς και Φουτουνά
Τα νησιά ανήκουν στη Γαλλία από το 1961. Από το 2003 αποτελούν εδαφική επικράτεια (collectivité d'outre-mer, ή COM). Από το 1961 ως το 2003 ήταν υπερπόντιο έδαφος της Γαλλίας (territoire d'outre-mer ή TOM). -
Αργεντινή
Βρίσκεται μεταξύ των Άνδεων και του νότιου Ατλαντικού Ωκεανού. Είναι η δεύτερη σε έκταση χώρα της Λατινικής Αμερικής μετά τη Βραζιλία. Συνορεύει με τις Ουρουγουάη, Βραζιλία, Παραγουάη, Βολιβία και Χιλή. Πήρε την ονομασία της από το «αργέντουμ» (άργυρος), το πολύτιμο μέταλλο το οποίο προμηθεύονταν οι πρώτες ευρωπαϊκές αποικίες από την περιοχή. Πρωτεύουσα είναι το Μπουένος Άιρες, το οποίο βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα της χώρας και είναι ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια του Ατλαντικού Ωκεανού. Άλλες σημαντικές πόλεις είναι οι Σάντα Φε και Ροσάριο στο κεντρικό τμήμα της χώρας, Τουκουμάν στο βόρειο και Ρίο Γκράντε στο νότιο. -
Γαλλική Γουιάνα
Η περιοχή κατοικήθηκε αρχικά από ιθαγενείς πληθυσμούς της Αμερικής. Ο πρώτος γαλλικός οικισμός καταγράφεται το 1503, αλλά η γαλλική παρουσία εδραιώθηκε μετά την ίδρυση της Καγιέν το 1643. Στη συνέχεια, η Γουιάνα έγινε αποικία σκλάβων και ο πληθυσμός της αυξήθηκε μέχρι την επίσημη κατάργηση της δουλείας κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης. Η Γουιάνα μετατράπηκε προσωρινά σε γαλλικό διαμέρισμα το 1797 αλλά σταδιακά μετατράπηκε σε ποινική αποικία με την ίδρυση δικτύου στρατοπέδων και σωφρονιστικών ιδρυμάτων που διασκορπίστηκαν στην ακτή όπου οι φυλακισμένοι καταδικάστηκαν σε καταναγκαστική εργασία. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Guianan Félix Éboué ήταν από τους πρώτους που στάθηκε πίσω από τον στρατηγό Ντε Γκωλ μόλις στις 18 Ιουνίου του 1940. Το 1946 εγκατέλειψε το καθεστώς της αποικίας και για άλλη μια φορά έγινε γαλλικό διαμέρισμα. Το 1965, ο Ντε Γκωλ, ο οποίος έγινε πρόεδρος της Γαλλίας, αποφάσισε να ιδρύσει το Διαστημικό Κέντρο Γουιάνας. Πολλές χιλιάδες πρόσφυγες Χμονγκ από το Λάος, μετανάστευσαν στη Γαλλική Γουιάνα στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και στις αρχές της δεκαετίας του 1980.