Język ewe
Język ewe (nazwa własna: ) – język z wielkiej rodziny nigero-kongijskiej, zaliczany do języków kwa. Używany jest przez lud Ewe na obszarze południowo-wschodniej Ghany, południowego Togo i Beninu oraz w południowo-zachodniej Nigerii. W Togo posiada obok kabre status języka narodowego. Od końca XIX wieku zapisywany jest w zmodyfikowanym alfabecie łacińskim, jako alfabet ewe.
Odmianą języka ewe jest język fon, jeden z głównych języków Beninu.
Odmianą języka ewe jest język fon, jeden z głównych języków Beninu.
Kraj (państwo)
-
Ghana
Pochodzi od przedkolonialnego, średniowiecznego Imperium Ghany, które rozciągało się na terenach dzisiejszych Mali i Mauretanii. Handel z Europejczykami został po raz pierwszy nawiązany w XV w., natomiast przedkolonialne królestwo Aszanti zachowało niepodległość do roku 1870, w którym to zostało skolonizowane przez Wielką Brytanię. Niepodległość odzyskała w roku 1957. Obecnie członek Unii Afrykańskiej i ECOWAS. -
Togo
Togo położone jest w zachodniej Afryce, nad Zatoką Gwinejską. Graniczy od wschodu z Beninem, od zachodu z Ghaną, a od północy z Burkina Faso. Większość powierzchni państwa zajmują góry i tereny wyżynne. Na południu kraju znajduje się aluwialna nizina nadbrzeżna stopniowo przechodząc na północy w wyżynę. Na południowo-zachodnim brzegu kraju przebiega pasmo Gór Togo (Atakora). Togo posiada piaszczyste wybrzeże z licznymi lagunami i mierzejami. Średnie temperatury miesięczne wahają się w granicach 23–32 °C.