İbranice
İbranice (,, IPA: ya da ), ya da yaygın olmayan ismiyle İbranca , Afroasyatik diller ailesinin Kuzeybatı Semitik dilleri koluna bağlı bir Semitik dildir. Geçmişte İbraniler ve İsrailoğulları tarafından konuşulmuş İbranice, günümüzde Yahudilerin millî dilidir. Ayrıca İbranice, İsrail'in resmî dilidir ve yeryüzünde yaklaşık 15.000.000 konuşanı vardır.
2013 istatistik verilerine göre Modern İbranice, Dünya çapında 9.000.000'dan fazla kişi tarafından konuşulmaktadır. Geçmişsel olarak bu dil, Tanah'da "İbranice" adıyla anılmasa da, Yahudilerin ve atalarının ulusal dili olarak kabul edilir. Paleo-İbranicenin ilk yazılı örnekleri M.Ö. 10. yüzyıldan kalmaktadır. Orta ve Doğu Avrupa'da yaşamış Aşkenazi Yahudileri'nin, Roma sürgünüyle Yahudiye'den çıktıkları zamanlardan beri unutmaması nedeniyle günümüzde hâlâ konuşulan tek Kenan dili olma özelliğine sahiptir.
İbranicenin bir diğer özelliği ele sessiz harflerı aynı zamanda sayı olarak kullanmasıdır. Örneğin Alef 1; Tet 9; Yod 10; Kuf ise 100 sayısını simgeler. Sağdan sola yazılır. Erkek ve dişi belirlemesi mevcuttur. Birinci Tapınak'ın yıkılışından sonraki devirlerde İbranice canlı nitelikleri bir süre korumuşsa da, giderek niteliğini yitirerek "Laşon Hahamim" (Âlimlerin Dili) hâline gelmiştir. Kuzeybatı Sâmî dillerinin Kenan dalını oluşturur. İbrani dili tarihinde dört dönem görünür. Kutsal Kitap İbranicesi, Mişna İbranicesi, Yeni İbranice ve Modern İbranice. Mişna İbranicesi, M.Ö. 4. yüzyıldan beri günlük dil olarak kullanıldı. Aslında Yahudiye bölgesinde halk, günlük dil olarak yüzyıllarca Aramice ve İbranice, sinagogda ve okulda ise İbranice konuştu. Zaman içinde İbranicenin etkisi azaldı. İsrail Devleti'nin kuruluşunda bu dil resmî dil oldu.
İbranice, Orta ve Doğu Avrupa'da yaşamış Aşkenazi Yahudilerinin Roma sürgünüyle Yahudiye'den çıktıkları zamanlardan beri unutmaması nedeniyle günümüzde hâlâ konuşulan tek Kenan dili olma özelliğine sahiptir.
İsrail'in resmî dili olmakla beraber İsrail dışında yaşayan Yahudi azınlıklar tarafından da konuşulur. İbranice, 22 harflik İbrani Alfabesi ile sağdan sola doğru yazılır. İsrail ve ABD başta olmak üzere Avustralya, Kanada, Almanya, Filistin, Panama ve Birleşik Krallık'ta konuşulur. Bunun dışında Batı Şeria'da Yahudi olmayan bir azınlık ve Dünya'nın birçok yerindeki Yahudi azınlıklarca da yerel dilin yanında Ladino, Yidiş veya Aramice ile beraber dinî dil olarak konuşulur.
İbranice, Afroasya dillerinin Sami koluna bağlıdır. Bu aile içerisinde Arami ve Kenan dilleri Kuzeybatı Sami dillerini oluşturur. Kenan dilleri, İbranice, Fenikece ve Ugaritçeyi kapsamaktadır. Glottolog, Modern İbranice, Eski İbranice (Edomca, Kusal İbranice, Ammonca ve Moavca) ile Sâmirî İbranicesini "İbrani" (Hebrewic) grubunda sınıflandırır.
2013 istatistik verilerine göre Modern İbranice, Dünya çapında 9.000.000'dan fazla kişi tarafından konuşulmaktadır. Geçmişsel olarak bu dil, Tanah'da "İbranice" adıyla anılmasa da, Yahudilerin ve atalarının ulusal dili olarak kabul edilir. Paleo-İbranicenin ilk yazılı örnekleri M.Ö. 10. yüzyıldan kalmaktadır. Orta ve Doğu Avrupa'da yaşamış Aşkenazi Yahudileri'nin, Roma sürgünüyle Yahudiye'den çıktıkları zamanlardan beri unutmaması nedeniyle günümüzde hâlâ konuşulan tek Kenan dili olma özelliğine sahiptir.
İbranicenin bir diğer özelliği ele sessiz harflerı aynı zamanda sayı olarak kullanmasıdır. Örneğin Alef 1; Tet 9; Yod 10; Kuf ise 100 sayısını simgeler. Sağdan sola yazılır. Erkek ve dişi belirlemesi mevcuttur. Birinci Tapınak'ın yıkılışından sonraki devirlerde İbranice canlı nitelikleri bir süre korumuşsa da, giderek niteliğini yitirerek "Laşon Hahamim" (Âlimlerin Dili) hâline gelmiştir. Kuzeybatı Sâmî dillerinin Kenan dalını oluşturur. İbrani dili tarihinde dört dönem görünür. Kutsal Kitap İbranicesi, Mişna İbranicesi, Yeni İbranice ve Modern İbranice. Mişna İbranicesi, M.Ö. 4. yüzyıldan beri günlük dil olarak kullanıldı. Aslında Yahudiye bölgesinde halk, günlük dil olarak yüzyıllarca Aramice ve İbranice, sinagogda ve okulda ise İbranice konuştu. Zaman içinde İbranicenin etkisi azaldı. İsrail Devleti'nin kuruluşunda bu dil resmî dil oldu.
İbranice, Orta ve Doğu Avrupa'da yaşamış Aşkenazi Yahudilerinin Roma sürgünüyle Yahudiye'den çıktıkları zamanlardan beri unutmaması nedeniyle günümüzde hâlâ konuşulan tek Kenan dili olma özelliğine sahiptir.
İsrail'in resmî dili olmakla beraber İsrail dışında yaşayan Yahudi azınlıklar tarafından da konuşulur. İbranice, 22 harflik İbrani Alfabesi ile sağdan sola doğru yazılır. İsrail ve ABD başta olmak üzere Avustralya, Kanada, Almanya, Filistin, Panama ve Birleşik Krallık'ta konuşulur. Bunun dışında Batı Şeria'da Yahudi olmayan bir azınlık ve Dünya'nın birçok yerindeki Yahudi azınlıklarca da yerel dilin yanında Ladino, Yidiş veya Aramice ile beraber dinî dil olarak konuşulur.
İbranice, Afroasya dillerinin Sami koluna bağlıdır. Bu aile içerisinde Arami ve Kenan dilleri Kuzeybatı Sami dillerini oluşturur. Kenan dilleri, İbranice, Fenikece ve Ugaritçeyi kapsamaktadır. Glottolog, Modern İbranice, Eski İbranice (Edomca, Kusal İbranice, Ammonca ve Moavca) ile Sâmirî İbranicesini "İbrani" (Hebrewic) grubunda sınıflandırır.
