Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych (United States Virgin Islands)
![]() |
![]() |
Powierzchnia terytorium wynosi 346,4 km², zamieszkuje go 108,612 osób według spisu powszechnego z (2000). Stolicą terytorium jest jego największy port morski Charlotte Amalie – 12 tys. mieszk. (1990) – na wyspie Saint Thomas.
Na Wyspach, w przeciwieństwie do USA, ale podobnie jak na sąsiednich wyspach, obowiązuje lewostronny ruch pojazdów. Jednak większość samochodów pochodzi z kontynentu i posiada kierownicę z lewej strony.
Wyspy zostały odkryte w 1493 przez Kolumba. Osiedlili się tam koloniści holenderscy oraz angielscy piraci. Skład etniczny zmienił się na skutek sprowadzania na wyspy afrykańskich niewolników. W 1672 nastąpił podział Wysp Dziewiczych na brytyjskie i duńskie. Jako pierwsza przez Duńską Kompanię Zachodnioindyjską została skolonizowana wyspa Saint Thomas, później Saint John. Następnie przejęła ona Saint Croix, będącą przedtem posiadłością francuską. W 1754 Duńskie Wyspy Dziewicze zostały kolonią koronną. W 1917 zostały wykupione za 25 mln dolarów przez Stany Zjednoczone, z przeznaczeniem na bazę strategiczną (w 1916 roku na tę transakcję zgodzili się Duńczycy w referendum). Od roku 1954 posiadają wewnętrzną autonomię, a od 1970 same wybierają gubernatora.