Afar (taal)
Het Afar (Qafar af ), ook wel Danakil genoemd, is een Oost-Koesjitische taal die door ongeveer 2,5 miljoen mensen gesproken wordt in de Ethiopische regio Afar, en in de aangrenzende landen Eritrea en Djibouti. De sprekers van het Afar staan bekend als de gelijknamige Afars.
Mensen die Afar spreken, gebruiken daarnaast ook het Arabisch. Het in Eritrea gesproken Saho is het meest aan het Afar verwant. Het Afar kent vier dialecten: het Noordelijk Afar, het Centraal Afar, het Aussa en het Ba'adu.
De alfabetiseringsgraad onder de sprekers van het Afar is met één tot drie procent zeer laag. Het Afar wordt meestal geschreven in het Latijns schrift, maar in Ethiopië wordt het Ge'ezschrift ook gebruikt. De basiswoordvolgorde in het Afar is, zoals ook in andere Oost-Koesjitische talen, onderwerp – object – werkwoord.
Het Latijnse schrift van het Afar bestaat uit de volgende 25 letters:
De medeklinkers ⟨j⟩, ⟨p⟩ en ⟨z⟩ komen alleen in leenwoorden voor. Verder bestaat ook de digraaf ⟨sh⟩ voor, die /ʃ/ aangeeft in leenwoorden.
De klemtoon kan in principe geschreven door een accent aigu worden aangegeven, maar dit gebeurt zelden. Het Afar heeft geen regelmatig klemtoonpatroon, maar de klemtoon komt altijd op een van de laatste twee lettergrepen. De klemtoon is fonemisch in het Afar, en kan dus tussen verschillende woorden onderscheiden:
* ála (/ˈʌlʌ/, "wild dier; Europeaan")
* alá (/ʌˈlʌ/, "vrouwelijke kameel")
Zowel klinkers als medeklinkers kunnen lang zijn. Lange klanken worden dubbel opgeschreven: De lange varianten van /ʌ/ en /ɾ/ zijn respectievelijk /aː/ en /rː/.
* kutá (/kuˈtʌ/, "teef")
Mensen die Afar spreken, gebruiken daarnaast ook het Arabisch. Het in Eritrea gesproken Saho is het meest aan het Afar verwant. Het Afar kent vier dialecten: het Noordelijk Afar, het Centraal Afar, het Aussa en het Ba'adu.
De alfabetiseringsgraad onder de sprekers van het Afar is met één tot drie procent zeer laag. Het Afar wordt meestal geschreven in het Latijns schrift, maar in Ethiopië wordt het Ge'ezschrift ook gebruikt. De basiswoordvolgorde in het Afar is, zoals ook in andere Oost-Koesjitische talen, onderwerp – object – werkwoord.
Het Latijnse schrift van het Afar bestaat uit de volgende 25 letters:
De medeklinkers ⟨j⟩, ⟨p⟩ en ⟨z⟩ komen alleen in leenwoorden voor. Verder bestaat ook de digraaf ⟨sh⟩ voor, die /ʃ/ aangeeft in leenwoorden.
De klemtoon kan in principe geschreven door een accent aigu worden aangegeven, maar dit gebeurt zelden. Het Afar heeft geen regelmatig klemtoonpatroon, maar de klemtoon komt altijd op een van de laatste twee lettergrepen. De klemtoon is fonemisch in het Afar, en kan dus tussen verschillende woorden onderscheiden:
* ála (/ˈʌlʌ/, "wild dier; Europeaan")
* alá (/ʌˈlʌ/, "vrouwelijke kameel")
Zowel klinkers als medeklinkers kunnen lang zijn. Lange klanken worden dubbel opgeschreven: De lange varianten van /ʌ/ en /ɾ/ zijn respectievelijk /aː/ en /rː/.
* kutá (/kuˈtʌ/, "teef")
Land (geografie)
-
Djibouti
Djibouti heeft een heel lange geschiedenis. De oude Egyptenaren dreven al handel met de mensen van Poent wat hoogstwaarschijnlijk het Eritrea, Djibouti en Noord-Somalië van nu is. De inheemse Somalische bevolking woonde al een lange tijd in hedendaagse Djibouti. Later vestigden de Afar zich in het gebied, een groep die nauw verwant is met de Somaliërs. Daarna kwamen de Arabieren die er tot op heden nog veel invloed hebben nagelaten. -
Eritrea
Eritrea werd al door veel machten bestuurd toen het in 1885 werd gekoloniseerd door Italië. Italiaans-Eritrea bleef Italiaans bezit tot 1941 toen Italiaanse troepen door de geallieerden uit het gebied werden verdreven. Eritrea werd een Brits protectoraat. Tot 1943 voerden de Italianen in Eritrea nog een guerrillastrijd tegen de Britten.