Kaart (cartografie) - Fiji (Republic of Fiji)

Vlag van Fiji

Fiji (uitspraak: [ˈfidʒi]), officieel de Republiek Fiji (Fijisch: Matanitu ko Viti, Fijisch Hindoestani: फ़िजी गणराज्य, Fijī Gaṇarājya, Engels: Republic of Fiji), is een land in Melanesië, in Oceanië op het zuidelijk halfrond. Het bestaat uit meer dan 332 eilanden waarvan er 106 bewoond zijn. De grootste zijn Viti Levu waarop de hoofdstad Suva ligt en Vanua Levu. Aangrenzende territoriale wateren zijn die van Vanuatu, Salomonseilanden, Tuvalu, Wallis en Futuna en Tonga. Fiji heeft een visverwerkende industrie en ook het toerisme vormt een bron van inkomsten. Voor de kusten van Fiji bevinden zich koraalriffen die geliefd zijn bij duikers. De meeste toeristen komen uit Australië, Nieuw-Zeeland en de Verenigde Staten.

De oppervlakte van het land is ongeveer gelijk aan 2/3 van België.

De eerste bekende bewoners van Fiji kwamen vermoedelijk rond 1500 voor Christus naar Fiji. De eerste bewoners kwamen uit Nieuw-Caledonië en worden het Lapita-volk genoemd. Ze waren voornamelijk zeelieden en vissers. Iets later dan het Polynesische Lapita-volk kwamen de Melanesiërs naar Fiji. Voor deze twee volken was kannibalisme gebruikelijk. Hoewel de Melanesiërs veel gewoonten overnamen van het Lapita-volk, werden deze uiteindelijk toch verdrongen door de bevolkingsgroei van de donkere Melanesiërs.

Tijdens de ontdekkingsreizen van de Europeanen in de zeventiende en achttiende eeuw, was de Nederlander Abel Tasman in 1643 de eerste die Fiji bezocht. In 1774 trok ook de Engelsman James Cook door dit gebied. De echte “ontdekking” van Fiji staat echter meestal op naam van kapitein William Bligh, die in 1789 door dit gebied zeilde.

In het begin van de negentiende eeuw werd er door de Europeanen veel met Fiji gehandeld. In de jaren 30 van de negentiende eeuw stuurde Groot-Brittannië missionarissen naar Fiji om tegen het kannibalisme te strijden, dat daar nog steeds normaal was (een aantal van deze missionarissen werd echter door de kannibalen opgegeten). In 1840 werden voor het eerst alle eilanden van Fiji ontdekt door de Amerikanen. In 1854 bekeerde Seru Epenisa Cakobau, de toenmalige leider van Fiji, zich tot het christendom. Veel inwoners van Fiji namen het christendom vervolgens aan naast hun traditionele tradities en religies.

In 1865 kwam Fiji in financiële moeilijkheden; het Verenigd Koninkrijk hielp hen uit de brand. Op 10 oktober 1874 werd Fiji officieel een kolonie van het Verenigd Koninkrijk (de Kolonie Fiji). De Britten deden hun best om Fiji's economie te herstellen. Ze bouwden plantages. Vervolgens haalden ze tot 1916 duizenden contractarbeiders als koelies uit India (een andere kolonie van de Britten) om te helpen op de plantages. De beide wereldoorlogen gingen feitelijk aan Fiji voorbij. In de jaren 60 van de twintigste eeuw kwam er al een beweging richting onafhankelijkheid, maar het duurde tot 10 oktober 1970 tot Fiji uiteindelijk onafhankelijk werd als het Dominion Fiji met de Britse koningin als staatshoofd. In 1987 werd Fiji, na een staatsgreep, uitgeroepen tot een republiek onder leiding van de gekozen president Rabuka. In 1997 kwam er, nog steeds onder leiding van deze president, een grondwet en kwam Fiji weer onder de Britse Kroon binnen het Gemenebest.

In mei 1999 werd de eerste Indo-Fijiaanse premier gekozen. Veel inheemse Fijiërs waren hier niet tevreden mee, omdat ze het idee hadden dat hun traditionele landrechten op het spel stonden. Op 19 mei 2000 werd er door hen, onder leiding van George Speight, een staatsgreep gepleegd in Suva bij het parlementsgebouw. Onder andere de president werd gegijzeld. De coupplegers wilden dat de multi-etnische grondwet gewijzigd werd. Ze kregen steeds meer steun en uiteindelijk, na een aantal weken, werden de gijzelaars vrijgelaten en werd de grondwet toch veranderd. Internationaal was hier veel kritiek op; er werd onder andere aangeraden niet naar Fiji te reizen. Hierdoor ging de economie behoorlijk achteruit. In maart 2001 besloot de regering de oude grondwet weer in gebruik te nemen. Speight bekende dat hij schuldig was geweest aan landverraad en ter dood veroordeeld, wat later werd omgezet in levenslang.