Χάρτης - Λιμπόχοβο (Bashkia Libohovë)

Η Λιμποχόβα (Libohovë, ελληνικά: Λιμπόχοβο) είναι πόλη και δήμος στη νότια Αλβανία. Βρίσκεται κάτω από το κάστρο του Λιμποχόβου και από τον κεντρικό δρόμο υπάρχει θέα προς την κοιλάδα του Δρίνου. Το Λιμπόχοβο βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Μπουρέτο. Η περιοχή αποτελεί τμήμα του Περιφερειακού Φυσικού Πάρκου Ζαγορίου.

Ο δήμος σχηματίστηκε με τη μεταρρύθμιση της τοπικής αυτοδιοίκησης το 2015 μετά από συγχώνευση των πρώην δήμων Κέντρο Λιμπόχοβο, Λιμπόχοβο, και Ζαγόρι, που έγιναν δημοτικές ενότητες. Η έδρα του δήμου είναι η πόλη Λιμπόχοβο. Ο συνολικός πληθυσμός είναι 3.667 κάτοικοι (απογραφή 2011) και η συνολική έκταση 248,24 χλμ2. Ο πληθυσμός του πρώην δήμου κατά την απογραφή του 2011 ήταν 1.992 κάτοικοι.

Τα αρχαιολογικά ευρήματα παρουσιάζουν στοιχεία για έναν πολύ αρχαίο οικισμό ο οποίος έφθασε στο αποκορύφωμά του τον 17ο αιώνα. Ίσως πρόκειται για την ακριβή τοποθεσία της πρώην καθολικής Αρχιεπισκοπής της Αδριανούπολης στην Ήπειρο, της σημερινής Δρόπολης. Στα τέλη του 17ου αιώνα, ο Οθωμανός περιηγητής Εβλιγιά Τσελεμπή πέρασε από τη Λιμπόχοβο σημειώνοντας ότι κατοικούνταν από μουσουλμάνους Αλβανούς και είχε 200 οικίες, τζαμί, προσευχητάριο, πανδοχείο και μικρό λουτρό.

Είναι η πατρίδα μιας γνωστής αλβανικής οικογένειας ευγενών, η οποία έχει το όνομα της πόλης. Πριν από την κομμουνιστική περίοδο, είχαν σημαντική επιρροή στην πολιτική της χώρας. Το κάστρο είναι σημαντικό οχυρό με τέσσερις πολυγωνικούς πύργους στις γωνίες και έναν τοίχο που περιβάλλει μια μεγάλη αυλή. Η αδελφή του Αλή Πασά Τεπελενλή, Χαϊνίτσα, παντρεύτηκε ένα από τα σημαντικότερα μέλη της οικογένειας Λιμποχόβα και το κάστρο ήταν η προίκα που της έδωσε ο Αλή Πασάς. Στο κέντρο της πόλης βρισκόταν ένα γηραιό πλατάνι γύρω από το οποίο βρίσκεται ένα μπαρ-εστιατόριο. Στο κέντρο βρίσκεται επίσης το σπίτι του Μυφίτ Λιμποχόβα (1876–1927), γνωστού πολιτικού, ο πρώτος υπουργός Εσωτερικών και Εξωτερικών Υποθέσεων της Αλβανικής Κυβέρνησης του 1912.

Κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου (20ός αιώνας), το Λιμπόχοβο ήταν ένας καλά υδροδοτημένος, μεγάλος και εύπορος οικισμός ευρισκόμενος ανάμεσα σε εκτεταμένους ελαιώνες, έχοντας 500 οικίες. Οι κάτοικοι της μιλούσαν αλβανικά και ήταν κυρίως μουσουλμάνοι. Το Λιμπόχοβο ήταν κέντρο του μουσουλμανικού σουφιστικού μπεκτασικού τάγματος με αρκετούς τεκέδες να βρίσκονται στη Δρόπολη.