Χάρτης - Νέα Καληδονία (New Caledonia)

Warning: getimagesize(/Image/Map/MP2139685.gif): failed to open stream: No such file or directory in /home/mapnlee7/public_html/MAPNALL/geoname.php on line 861
Η Νέα Καληδονία (γαλλικά: Nouvelle-Calédonie) είναι μια υπερπόντια κτήση της Γαλλίας στον Ειρηνικό ωκεανό, με έκταση 18.575 τετραγωνικά χιλιόμετρα και πληθυσμό 282.200 κατοίκους, σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις του 2018. Το όνομα της πρωτεύουσας είναι Νουμέα. Το αρχιπέλαγος, τμήμα της Μελανησίας, περιλαμβάνει το κύριο νησί Γκραντ Τερ, τις Νήσους Λόγιαλτι, τα νησιά Τσέστερφιλντ, το αρχιπέλαγος Μπέλεπ, και το Isle of Pines και λίγες απομακρυσμένες νησίδες. Τα νησιά του Τσέστερφιλντ βρίσκονται στη Θάλασσα των Κοραλλιών. Οι ντόπιοι αναφέρονται στη Γκραντ Τερ ως Le Caillou («το βότσαλο»). Με δημοψήφισμα το οποίο διεξήχθη το Νοέμβριο του 2018, η Νέα Καληδονία αποφάσισε για το πολιτικό της καθεστώς να παραμείνει εντός της Γαλλικής Δημοκρατίας και όχι να γίνει ανεξάρτητο κράτος.

Ο φύλαρχος «Βασιλιάς Jacques» και η βασίλισσά του Τα πρώτα ίχνη ανθρώπινης παρουσίας στη Νέα Καληδονία χρονολογούνται από την περίοδο Λαπίτα (1600 π.Χ. έως το 500 π.Χ.). Οι Λαπίτα ήταν έμπειροι ναυτικοί και γεωργοί με επιρροή σε μια μεγάλη περιοχή του Ειρηνικού. Ο Βρετανός εξερευνητής Τζέιμς Κουκ ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος που είδε τη Νέα Καληδονία, στις 4 Σεπτεμβρίου του 1774, κατά τη διάρκεια του δεύτερου ταξιδιού του. Ονόμασε το νησί «Νέα Καληδονία», καθώς το βορειοανατολικό τμήμα του νησιού του θύμισε τη Σκωτία. Τη δυτική ακτή της Γκραντ Τερ πλησίασε ο Ζαν-Φρανσουά ντε Γκαλώπ, κόμης του Λαπερούζ το 1788, λίγο πριν την εξαφάνισή του ενώ τα Νησιά Λόγιαλτι τα επισκέφθηκαν για πρώτη φορά μεταξύ του 1793 και του 1796 και το Μαρέ, Λίφου, Τίγκα και Ουβέα χαρτογραφήθηκαν από τον William Raven. Αμερικανικό φαλαινοθηρικό είδε το νησί που ονομαζόταν τότε Britania και σήμερα είναι γνωστό ως Μαρέ (Νήσοι Λόγιαλτι) τον Νοέμβριο του 1793. Από το 1796 έως το 1840 καταγράφηκαν μόνο λίγες σποραδικές επαφές με το αρχιπέλαγος. Περίπου πενήντα Αμερικανοί φαλαινοθήρες (που αναγνωρίστηκαν από τον Robert Langsom από τα ημερολόγια τους) έχουν καταγραφεί στην περιοχή (Γκραντ Τερ, Λόγιαλτι, Walpole and Hunter) μεταξύ 1793 και 1887. Οι επαφές έγιναν συχνότερες μετά το 1840, λόγω του ενδιαφέροντος για το σανταλόξυλο.

Καθώς το εμπόριο του σανταλόξυλου άρχισε να φθίνει, αντικαταστάθηκε από μια νέα επιχείρηση, το «δουλεμπόριο μαύρων», ένας ευφημισμός του δουλεμπορίου Μελανησίων ή Νησιωτών του Δυτικού Ειρηνικού από τη Νέα Καληδονία, τα νησιά Λόγιαλτι, τις Νέες Εβρίδες, τη Νέα Γουινέα και τα νησιά Σολομώντα σε μισθωμένη ή αναγκαστική εργασία στις φυτείες ζαχαροκάλαμου στα Φίτζι και το Κουίνσλαντ με διάφορες δόλιες μεθόδους. Το δουλεμπόριο μαύρων ασκούσαν κυρίως Γάλλοι και Βρετανο-αυστραλοί έμποροι, αλλά στην περίπτωση της Νέας Καληδονίας, το εμπόριο κατά τις πρώτες δεκαετίες του εικοστού αιώνα περιελάμβανε και τη μετεγκατάσταση παιδιών από τα νησιά Λόγιαλτι στο Γκραντ Τερ για εργασία σε φυτείες. Το δουλεμπόριο στη Νέα Καληδονία περιελάμβανε κυρίως την αρπαγή μελανησίων από τις Νέες Εβρίδες (σημερινό Βανουάτου) στο Γκραντ Τερ για εργασία σε φυτείες, ορυχεία, καθώς και φρουροί σε καταδίκους και σε ορισμένα δημόσια έργα. Στη μελέτη του ο ιστορικός Dorothy Shineberg, The People Trade, συζητά αυτή τη «μετανάστευση». Στα πρώτα χρόνια του εμπορίου, ο εξαναγκασμός χρησιμοποιήθηκε για να δελεάσει τους Μελανήσιους νησιώτες να ανέβουν πάνω στα πλοία.

Οι πρώτοι ιεραπόστολοι από την Ιεραποστολική Εταιρεία του Λονδίνου και τους Marist Brothers έφτασαν στη δεκαετία του 1840. Το 1849, το πλήρωμα του αμερικανικού πλοίου Cutter σκοτώθηκε και φαγώθηκε από τη φυλή Pouma. Ο κανιβαλισμός ήταν ευρέως διαδεδομένος σε όλη τη Νέα Καληδονία.