Tsjaad (Republic of Chad)
 |
 |
| Vlag van Tsjaad | |
Het gebied dat tegenwoordig Tsjaad omvat werd oorspronkelijk bewoond door verschillende stammen. Menselijke resten en grotschilderingen zijn het bewijs van een vroege bewoning. Na verloop van tijd vormde zich een aantal lokale koninkrijken die uiteindelijk overgenomen werden door het grote Kanemrijk dat het zuiden van het land overheerste vanaf ongeveer de 8e eeuw. Rondom dit koninkrijk vormde zich nog een aantal kleinere koninkrijken.
Tegen de Middeleeuwen werd Tsjaad beïnvloed door "buitenstaanders". Het land werd een stop voor Arabische handelaren die handel dreven met de lokale volkeren.
Aan het einde van de 19e eeuw waren Franse handelaren en ontdekkingsreizigers actief in het gebied. In 1902 werd Tsjaad officieel een kolonie van Frankrijk. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was Tsjaad de eerste Franse kolonie die brak met het Vichy regime en de kant van de geallieerden koos. Op 11 augustus 1960 werd Tsjaad op een vreedzame manier onafhankelijk van Frankrijk.
Na de onafhankelijkheid begon in 1965 een burgeroorlog. De burgeroorlog begon als een opstand tegen de belastingen in het door moslims gedomineerde noorden van het land. De opstandelingen werden gesteund door het buurland Libië dat de Aouzoustrook in het noorden van het land claimde. Ook in het zuiden van het land waren er schermutselingen tussen de verschillende etnische groepen. Na de Toyota-oorlog in 1987 kwamen Tsjaad en Libië een wapenstilstand overeen en in 1994 wees het Internationale Gerechtshof de claim van Libië af. De burgeroorlog duurde tot 1996, toen er een vredesverdrag werd gesloten en een nieuwe grondwet werd aangenomen. In datzelfde jaar werd Idriss Déby, die al sinds 1990 aan de macht was, verkozen tot president.
In 2003 werd in het oosten van Tsjaad een begin gemaakt met de opvang van een grote vluchtelingenstroom uit de aangrenzende Soedanese regio Darfoer. Oost-Tsjaad werd een instabiele regio, er braken gewapende opstanden uit. In 2006 werd een opstand van rebellen uit het oosten door het regeringsleger tegengehouden. Na onderhandelingen kwam er een vredesverdrag. Eind 2007 sloten drie rebellengroepen een alliantie waarmee ze het vredesverdrag verbraken. Op 2 februari 2008 waren de rebellen opgerukt tot aan het paleis van de president. De poging tot staatsgreep mislukte, maar bracht wel een vluchtelingenstroom naar buurland Kameroen tot stand.
President Déby stierf in 2021 nadat hij bij gevechten tegen rebellen in het noorden van Tsjaad dodelijk gewond was geraakt. Na zijn overlijden kwam zijn zoon Mahamat Idriss Déby Itno aan het hoofd te staan van een militaire overgangsregering.
